Νέα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο “The Lancet”, ενισχύουν τη θέση ότι ο διαβήτης τύπου 2 είναι αναστρέψιμος, με την εφαρμογή εντατικής ιατρικής παρέμβασης στον τρόπο ζωής και διατροφής.

Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς Ο διαβήτης τύπου 2, είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα υγείας στο σύγχρονο κόσμο. Στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη τουλάχιστον ένας στους δέκα ενήλικους, έχουν διαβήτη, ένας στους τρεις βρίσκεται σε προδιαβητικό στάδιο και το 90% από αυτούς δεν το γνωρίζει^[2].

Που Οφείλεται ο Διαβήτης Τύπου 2

Ο διαβήτης είναι ένα σύνολο μεταβολικών* διαταραχών που οφείλονται κυρίως σε δυσλειτουργία της ινσουλίνης. Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που λειτουργεί σαν κλειδί και επιτρέπει την είσοδο της γλυκόζης (ζάχαρο) στα κύτταρα.

Ο διαβήτης τύπου 1 ή νεανικός διαβήτης χαρακτηρίζεται από χαμηλή ή σχεδόν μηδενική έκκριση ινσουλίνης. Αντιθέτως, ο διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται για ένα μεγάλο διάστημα από υπέρ-έκκριση ινσουλίνης.

Στα αρχικά στάδια του διαβήτη τύπου 2, παρατηρείται αυξημένη έκκριση ινσουλίνης. Η μακροχρόνια αυξημένη έκκριση ινσουλίνης προκαλεί αντίσταση των κυττάρων του οργανισμού στη δράση της. Τα κύτταρα σταδιακά ανταποκρίνονται όλο και λιγότερο στην εντολή της ινσουλίνης να απορροφήσουν τη γλυκόζη.

Καθώς τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται στο σήμα της ινσουλίνης, το πάγκρεας εκκρίνει όλο και περισσότερη, ώσπου σταδιακά εξαντλείται και παράγει λιγότερη. Ως αποτέλεσμα, αρχίζουν να αυξάνονται οι τιμές του ζαχάρου στο αίμα και γίνεται η διάγνωση του διαβήτη.

Το πρώτο στάδιο της υπέρ-έκκρισης ινσουλίνης, ονομάζεται προδιαβήτης ή μεταβολικό σύνδρομο. Συνήθως, χρειάζονται  αρκετά χρόνια μέχρι να αρχίσει να εξαντλείται το πάγκρεας και να αυξηθούν τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα.

Ο διαβήτης τύπου 2 οφείλεται σχεδόν ολοκληρωτικά στο σύγχρονο τρόπο ζωής και διατροφής. Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’60 ήταν μια νόσος σχετικά σπάνια.

Η σύγχρονη διατροφή και ο καθιστικός τρόπος ζωής παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη διαβήτη. Οι υψηλά επεξεργασμένες τροφές αυξάνουν  απότομα τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα και ενεργοποιούν την έκκριση αυξημένης ποσότητας ινσουλίνης.

Τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, απορροφώνται πολύ πιο αργά από τις βιομηχανικά επεξεργασμένες τροφές και δεν αυξάνουν απότομα τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα. Έτσι χρειάζεται λιγότερη ινσουλίνη για το μεταβολισμό τους.

Το ανθρώπινο είδος για εκατομμύρια χρόνια και μέχρι μόλις μερικές δεκαετίες πριν, επιβίωσε σε ένα περιβάλλον όπου η τροφή ήταν σπάνια και έπρεπε να καταβάλει σημαντικό σωματικό έργο για να την βρει. Αυτός είναι και ο λόγος που το ορμονικό μας σύστημα είναι γενετικά προγραμματισμένο να λειτουργεί καλύτερα με τροφές που έχουν μεγάλη θρεπτική αξία, αλλά χαμηλή θερμιδική απόδοση.

Ο σύγχρονος άνθρωπος κινείται όλο και λιγότερο, ενώ καταναλώνει όλο και μεγαλύτερες ποσότητες υψηλά επεξεργασμένων τροφών, επιδεινώνοντας την αντίσταση στην ινσουλίνη. Αντιθέτως, η σωματική άσκηση αυξάνει την απορρόφηση της γλυκόζης στα κύτταρα, ρίχνει τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα και μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής προάγει με πολλαπλούς μηχανισμούς την ανάπτυξη διαβήτη:

• Υψηλά επεξεργασμένες τροφές.
• Χαμηλή σωματική άσκηση.
• Ελλείψεις βιταμινών και μικροθρεπτικών συστατικών.
• Διαβίωση σε κλειστούς χώρους που συνδέονται με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D.
• Αλλοίωση της μικροβιακής χλωρίδας (κατάχρηση αντιβιοτικών, συντηρητικά τροφίμων, υπέρ-κατανάλωση ζάχαρης και αλκοόλ).
• Στρες (αυξημένα επίπεδα ορμονών του στρες όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη προάγουν την αντίσταση στην ινσουλίνη).

Η συνήθης προσέγγιση είναι η λήψη φαρμακευτικής αγωγής με στόχο την μείωση των επιπέδων του ζαχάρου στο αίμα και την καθυστέρηση της εμφάνισης των επιπλοκών από τη νόσο.

Παρότι οι φαρμακευτικές προσεγγίσεις επιτυγχάνουν σε κάποιο βαθμό τη μείωση του κινδύνου, δεν γίνεται να αποκαταστήσουν την πληθώρα μεταβολικών διαταραχών που αναπτύσσονται στο διαβήτη.

Δυστυχώς δεν έχει δοθεί αρκετή βαρύτητα στην αντιμετώπιση των αναστρέψιμων παραγόντων που προκαλούν το διαβήτη. Αυτή η προσέγγιση, ενισχύεται από την πεποίθηση ότι ο διαβήτης τύπου 2 είναι μη αναστρέψιμος και απαιτείται συνεχής ενίσχυση της φαρμακευτικής αγωγής για να αντιμετωπιστεί η σταδιακή επιδείνωση της λειτουργίας του παγκρέατος.

Ωστόσο, στοιχεία από πολυάριθμες μελέτες σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, δείχνουν ότι εντατικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και διατροφής, που συνοδεύονται από απώλεια βάρους, βελτιώνουν τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα, μειώνουν την ανάγκη φαρμακευτικής παρέμβασης και επιφέρουν ύφεση του διαβήτη.

Ένας επιπρόσθετος λόγος είναι και το γεγονός ότι οι μεταβολικές διαταραχές του διαβήτη δεν είναι άμεσα αντιληπτές από το άτομο ως συμπτώματα που οφείλονται στη νόσο.

Συμπτώματα που προκαλεί ο διαβήτης:

• Εκνευρισμός και επιθετικότητα
• Έντονη κόπωση
• Αδυναμία
• Υπνηλία και μειωμένη διαύγεια
• Στυτική δυσλειτουργία ή ανικανότητα
• Έντονη πείνα
• Δυσκοιλιότητα και πεπτικές διαταραχές
• Συχνουρία
• Θολή όραση
• Καθυστέρηση στην επούλωση των πληγών
• Μουδιάσματα και “τσιμπήματα” σε χέρια και πόδια
• Μυκητιάσεις
• Δερματικά προβλήματα (χλωμή όψη, φαγούρα, το δέρμα γίνεται πιο σκούρο σε κάποια σημεία του σώματος, όπως οι μασχάλες και η βουβωνική περιοχή)
• Εφιάλτες ή και πρόκληση κλάματος στον ύπνο
• Πονοκέφαλοι
• Ταχυκαρδία
• Αυξημένη εφίδρωση

Τα παραπάνω συμπτώματα γίνονται συχνά αντιληπτά ως “φυσιολογικές” εκδηλώσεις του οργανισμού που εμφανίζονται λόγω ηλικίας, υπερβολικής εργασίας, στρες ή και κακής πέψης μετά από ένα βαρύ γεύμα. Έτσι σπάνια γίνονται αντιληπτά από τον ασθενή ως συμπτώματα που οφείλονται στο διαβήτη.

Ο διαβήτης τύπου 2 προκαλεί σοβαρές επιπλοκές, επηρεάζει δυσμενώς την ποιότητα ζωής και αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο νόσου ή θανάτου από:

• Καρδιαγγειακά νοσήματα
• Καρκίνο
• Νεφρική ανεπάρκεια
• Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
• Πνευμονία
• COVID-19

Τα τελευταία χρόνια, ο διαβήτης τύπου 2 πλήττει όλο και νεαρότερα άτομα, ηλικίας 18-50 ετών, τα οποία εμφανίζουν πιο σοβαρές επιπλοκές από τη νόσο και μειωμένη διάρκεια ζωής.

Ο Διαβήτης Τύπου 2 είναι Αναστρέψιμος 

Νέα στοιχεία ενισχύουν τη θέση ότι ο διαβήτης τύπου 2 είναι αναστρέψιμος, με την εφαρμογή εντατικής ιατρικής παρέμβασης στον τρόπο ζωής και διατροφής. Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Lancet, οι ερευνητές συνέκριναν την πορεία ασθενών που λάμβαναν μόνο φαρμακευτική αγωγή, με την πορεία ασθενών που ακολούθησαν παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή και εντατικό πρόγραμμα αλλαγής της διατροφής και του τρόπου ζωής.

Η ομάδα των ασθενών με την παρέμβαση στον τρόπο ζωής και διατροφής, εμφάνισε σημαντικά καλύτερη εικόνα, σε σχέση με την ομάδα που λάμβανε μόνο φαρμακευτική αγωγή.

Μετά από 12 μήνες στην ομάδα των ασθενών με την εντατική παρέμβαση στη διατροφή και στον τρόπο ζωής παρατηρήθηκαν:

• Ύφεση του διαβήτη στο 61% των ατόμων.
• Σημαντική απώλεια βάρους (12 kg κατά μέσο όρο).
• Ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης στο 71% των ατόμων, χωρίς την ανάγκη λήψης φαρμακευτικής αγωγής.
• Βελτίωση στην ποιότητα ζωής.
• Μείωση του αριθμού λήψης φαρμάκων από 3 κατά μέσο όρο, στην αρχή του προγράμματος, σε 1 στο τέλος του προγράμματος.

Στην ομάδα που λάμβανε μόνο φαρμακευτική αγωγή, μετά από 12 μήνες παρατηρήθηκαν:

• Ύφεση του διαβήτη στο 12% των περιπτώσεων.
• Τρεις φορές μικρότερη απώλεια βάρους, σε σχέση με την ομάδα παρέμβασης (4 kg κατά μέσο όρο).
• Πέντε άτομα από τα 70 παρουσίασαν σοβαρές παρενέργειες από τη φαρμακευτική αγωγή και χρειάστηκε να νοσηλευτούν εξ αιτίας αυτών.
• Αύξηση του αριθμού λήψης φαρμάκων από 3 κατά μέσο όρο, στην αρχή του προγράμματος, σε 5 στο τέλος του προγράμματος.

Παρόμοια αποτελέσματα και αναστροφή του διαβήτη τύπου 2, έχουν επιτευχθεί και σε άλλες μελέτες με παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και διατροφής.

---

---

Διακόπτοντας την Προοδευτική Επιδείνωση του Διαβήτη Τύπου 2 

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια κατάσταση που είναι αναστρέψιμη σε σημαντικό ποσοστό ασθενών, με κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση και αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής.

Μέσα από την κλινική μας εμπειρία, έχουμε δει ότι ο εντοπισμός και η διόρθωση ελλείψεων του οργανισμού, που επηρεάζουν αρνητικά το μεταβολικό προφίλ ατόμων με διαβήτη, βοηθάει στην αποτελεσματικότερη αποκατάσταση της υγείας^[5,25-27].

Η διόρθωση της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι ακρογωνιαίος λίθος:

• Στην αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2.
• Στη μείωση του σωματικού βάρους.
• Στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
• Στη μείωση του κινδύνου για επιπλοκές του διαβήτη.
• Στη μείωση της εμφάνισης χρόνιων φλεγμονών.
• Στη βελτίωση της συνολικής κατάστασης υγείας των ασθενών με διαβήτη και μεταβολικό σύνδρομο.

Η φαρμακευτική αγωγή, η διόρθωση των ελλείψεων και η διατροφή του κάθε ασθενούς, πρέπει να προσαρμόζονται στο μεταβολικό του προφίλ. Κατ’ αυτό τον τρόπο, οι αλλαγές και οι βελτιώσεις διατηρούνται μακροπρόθεσμα.

Η απλή μείωση των θερμίδων, που δεν λαμβάνει υπόψη τα μεταβολικά χαρακτηριστικά του κάθε ασθενούς είναι ιδιαίτερα δύσκολο να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα, λόγω της έντονης πείνας και κόπωσης που προκαλεί. Η χρήση ειδικών διατροφών που δεν προκαλούν αυξημένη πείνα και κόπωση, συμβάλλει στη μακροπρόθεσμη διατήρηση της αλλαγής του τρόπου ζωής.

Η ψευδής πεποίθηση ότι ένας υγιεινός τρόπος ζωής είναι περιοριστικός για τα άτομα που τον ακολουθούν, είναι ένα σημαντικό εμπόδιο αρχικά. Στ’ αλήθεια όμως, η κατανάλωση τροφών όσο πιο κοντά γίνεται στη φυσική τους μορφή, η καλή φυσική κατάσταση και η καλύτερη διάθεση, οδηγούν σε περισσότερες επιλογές, μεγαλύτερη ευχαρίστηση και λιγότερους περιορισμούς από αυτούς που προκύπτουν από τη νόσο, την έλλειψη ενέργειας και την κακή διάθεση.

Είναι βέβαια αναγκαία η ενεργή συμμετοχή του ατόμου στην εφαρμογή μιας παρόμοιας προσέγγισης. Συνήθως, το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η κοινωνική πίεση που δέχονται οι ασθενείς από το περιβάλλον τους. Φαίνεται ότι υπάρχει ένα είδος αδράνειας από το περιβάλλον των ατόμων, που τείνει να τους κρατήσει στις ίδιες συνήθειες που προκάλεσαν τη νόσο τους.

Ωστόσο, άτομα με αυξημένο κίνητρο, που ακολουθούν έναν τρόπο ζωής και διατροφής που τους ταιριάζει, διατηρούν φυσιολογικά επίπεδα ζαχάρου, με καθόλου ή πολύ μικρή φαρμακευτική παρέμβαση, για πολλά χρόνια.

---

*Μεταβολισμός: το σύνολο των χημικών αντιδράσεων που συμβαίνουν σε έναν ζωντανό οργανισμό. Αφορούν την παραγωγή ενέργειας, την απορρόφηση των τροφών, την επιδιόρθωση των ιστών κ.ά. Ετυμολογία: αρχ. μεταβολή.