Τα περισσότερα δερματικά λεμφώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν! Παρά το γεγονός ότι αυτή η ομάδα δερματικών νοσημάτων που ανήκει στα σπάνια νοσήματα, μοιάζει με άλλες, πιο συνηθισμένες και λιγότερο επικίνδυνες παθήσεις του δέρματος- όπως η ψωρίαση, το έκζεμα, κλπ.- έχει πολύ καλή πρόγνωση εφόσον διαγνωσθεί έγκαιρα.

Αυτό μάλιστα, δεν είναι το μοναδικό καλό νέο: τα επιδημιολογικά στοιχεία της χώρας μας δείχνουν ότι περισσότεροι από 8 στους 10 Έλληνες ασθενείς με δερματικό λέμφωμα, διαγιγνώσκονται σε αρχικά στάδια της πάθησης, ποσοστό υψηλότερο από το διεθνή μέσο όρο (75%). Το γεγονός αυτό καθιστά πολύ πιο αποτελεσματικό τον έλεγχο της νόσου και ανακόπτει θεαματικά την εξέλιξή της.

Τα αισιόδοξα αυτά μηνύματα ανακοίνωσαν σε συνέντευξη τύπου, η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας, Διευθύντρια της Β’ Κλινικής Δερματικών και Αφροδισίων Νόσων Π.Γ.Ν. “ΑΤΤΙΚΟΝ” κ. Ευαγγελία Παπαδαυίδ και ο Αναπληρωτής  Καθηγητής Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και Υπεύθυνος της Μονάδας ΑΚΘ κ. Βασίλειος Κουλουλίας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Σπανίων Νοσημάτων (Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου).

Οι μορφές των δερματικών λεμφωμάτων

Κάθε χρόνο, περίπου 50-60 νέες περιπτώσεις δερματικών λεμφωμάτων καταγράφονται στη χώρα μας, είπε η κυρία Παπαδαυίδ, εκ των οποίων, σχεδόν το 60% αφορούν στη σπογγοειδή μυκητίαση.

Η ομάδα των δερματικών λεμφωμάτων οφείλονται σε νεοπλασματικά σε Τ ή Β λεμφοκύτταρα, τα οποία αποικίζουν το δέρμα και δημιουργούν πλάκες ή όγκους. Παρ’ όλα αυτά, το δερματικό λέμφωμα δεν κατατάσσεται στους δερματικούς καρκίνους, ενώ η πιο συχνή πάθηση της ομάδας είναι η σπογγοειδής μυκητίαση και ακολουθούν το σύνδρομο Σέζαρι και τα δερματικά λεμφώματα Β-κυττάρων.

Η εμφάνισή τους είναι πιο συχνή στους άντρες απ’ ότι στις γυναίκες και στις περισσότερες περιπτώσεις προσβάλλει άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών.

Σύμφωνα με την κ. Παπαδαυίδ, η σπογγοειδής μυκητίαση εκδηλώνεται με δερματικές βλάβες, σε μορφή κηλίδας ή πλάκας, καθώς και με όγκους αλλά και με ερυθροδερμία. Οι δερματικές βλάβες είναι το πρώτο σημάδι για τον ασθενή και είναι σημαντικές γιατί καθορίζουν το στάδιο της πάθησης, που έχει μεγάλη σημασία για την πρόγνωση. 

Ανάλογα με τα στάδια και το είδος των βλαβών, τα δερματικά λεμφώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με τοπικά ή συστημικά φάρμακα, με φωτοθεραπείες, με ακτινοθεραπεία-ολοσωματική ή δέσμη ηλεκτρονίων- ενώ σε προχωρημένα στάδια εφαρμόζονται μονοκλωνικά αντισώματα, δοκιμάζεται η ανοσοθεραπεία , και τέλος χημειοθεραπευτικά σχήματα και εάν και σε αυτά δεν υπάρχει ανταπόκριση, τότε εξετάζεται το ενδεχόμενο μεταμόσχευσης μυελού των οστών η οποία φαίνεται να επιφέρει ίαση.

Όπως επεσήμανε η κυρία Παπαδαυίδ, η έγκαιρη διάγνωση της νόσου έχει τεράστια σημασία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και πρόγνωσή της. Κάθε “ύποπτο” σύμπτωμα θα πρέπει να αναφέρεται στον Δερματολόγο, ο οποίος, με σειρά εξετάσεων, θα μπορέσει να κάνει τη σωστή διάγνωση. Για δεύτερη γνώμη θα πρέπει να απευθύνονται στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία της χώρας και επιπλέον, στη χώρα μας λειτουργούν τρία εξειδικευμένα Ιατρεία Δερματικού Λεμφώματος στα οποία μπορούν να απευθύνονται οι ασθενείς, ως εξής:

Στην Αθήνα,

Στο νοσοκομείο “Ανδρέας Συγγρός” (Α’ Κλινική Αφροδισίων και Δερματικών Νόσων Ε.Κ.Π.Α.)

Στο Π.Γ.Ν. “ΑΤΤΙΚΟΝ” (Β’ Κλινική Δερματικών και Αφροδισίων Νόσων Ε.Κ.Π.Α.)

Στη Θεσσαλονίκη,

Στο Γ.Ν.Θ. “Παπαγεωργίου” (Β’ Κλινική Δερματικών και Αφροδισίων Νόσων Α.Π.Θ.)

Πηγή: capital.gr